Boerderij de Hazelarenbosch was gevestigd aan de St. Agnetenweg 98, vroeger Dorpstraat 128. De naam komt van Jan van Hazel, die de boerderij in 1301 bouwde. Hij lag zo’n 50 m van de weg af. Als pachters werden o.a. genoemd ene Albers en Peter Leenders. In 1913 kochten Herman Jansen en Corstiaanse dit bedrijf. Na het overlijden van Mevr. Jansen, beter bekend als Mieke van de Hazelarenbosch, in dec. 1951 woonde en werkte hier nog zoon Joseph tot 1972. Zij vertrokken toen naar Balgoy. In 1974 werd het pand afgebroken. Tijdens de oorlog was een van de schuren ingericht als noodkerk.
Een broer van Joseph Jansen, Piet Jansen, bouwde in 1950 een eigen woning bij de boerderij, links op de foto. Deze familie vertrok in 1970 naar Overasselt.
DE HAZELARENBOSCH
Boerderij de Hazelarenbosch was gevestigd aan de St. Agnetenweg 98, vroeger Dorpstraat 128. De naam komt van Jan van Hazel, die de boerderij in 1301 bouwde. De laatste bewoner was Jozef Jansen, die vooral bekend stond om zijn kennis m.b.t. varkens. Hij was inspecteur van het varkensstamboek en zijn varkensstapel was er een van hoge kwaliteit.
HET GEBOUW
Het gebouw is een traditionele Gelderse T-boerderij met gedeeltelijk rieten-, pannen- en golfplaten dak. Op het erf bevond zich nog een grote varkensstal en een schuur. In 1950 werd er een woning bijgebouwd voor Piet Jansen. In 1974 werden alle gebouwen afgebroken.
BEWONING
Vanaf ongeveer 1600 was de 27 ha grote boerderij eigendom van baron van Rijckevorsel, die zelf in de Witte Poort woonde aan de Kerkstraat, hoek Dennenstraat. Als pachters worden genoemd ene Albers en Peter Leenders. In 1913 kochten Herman Jansen en Corstiaanse dit bedrijf. Herman Jansen had 11 kinderen. Mevr. Jansen (Mieke van de Hazelarenbosch) overleed in 1951. Van 1947 tot 1953 woonde er ook ene Lamers. In 1947 werd het landgoed verdeeld tussen Piet, Antoon en Jozef Jansen, zoons van Mieke. Vanaf die tijd was Jozef de eigenaar van het gebouw de Hazelarenbosch. In 1953 trouwde Jozef met Ali Braam, zij kregen 6 kinderen, 1 zoon en 5 dochters. Na het vertrek van de familie Jozef Jansen in 1972 naar Balgoij, woonde er nog 2 jaar studenten op de Hazelarenbosch.
MIDDELEN VAN BESTAAN
De Hazelarenbosch was een gemengd bedrijf, goed verkaveld, alle landerijen lagen rondom de boerderij, behalve 4 ha t.b.v. jongvee, die in de Ooij lagen. Het bedrijf omvatte ongeveer 7 melkkoeien, jongvee, 25 zeugen en de opfok, die daar bij hoorde. Jozef Jansen was verder van 1947 tot 1957 inspecteur van het Varkensstamboek in Gelderland, aanvankelijk als hoofd-job, later als nevenbaan. Jozef had mede door zijn beroep als inspecteur een goede kijk op varkens en rundvee. Vooral zijn varkensstapel was van een zodanige hoge kwaliteit, dat er op fokveedagen vele prijzen gewonnen werden. Dit zorgde ervoor, dat de inkomsten evenredig hoger waren. Ook met zijn koeien en jongvee werden op fokveedagen prijzen in de wacht gesleept.
DE HAZELARENBOSCH IN DE OORLOG
Door het oorlogsgeweld lag de zgn. Witte Brug over het Maas Waalkanaal eruit, hetgeen bv. betekende, dat de Neerbosschers zondags niet ter kerke konden gaan in de Antonius Abt-kerk aan de Dennenstraat. Vanaf dat moment werd er een noodkerkje ingericht op de Hazelarenbosch. Zomers, als het vee in de wei liep, werd de mis opgedragen op de deel. ’s Winters in het schuurtje waar normaliter de koets (sjees) stond. Ook zijn er enkele huwelijken gesloten in de noodkerk. Pater van der Zandt heeft een tijdlang op de Hazelarenbosch gelogeerd, zodat de Neerbossche gemeenschap niet van geestelijk voedsel verstoken hoefde te blijven.
VERKOOP VAN GEBOUWEN EN LANDERIJEN
In 1968 werden boerderij en landerijen die binnen het plan Lindenholt vielen aan de gemeente Nijmegen verkocht vielen. De familie Jansen heeft hieraan een zeer goed gevoel over gehouden. Zij waren ruim in staat om in Balgoij weer een boerderij te kopen, waar zij zich weer voornamelijk met de varkensfokkerij bezighielden.
ANEKDOTES
Sportdag
De Katholieke Plattelandsjongeren (KPJ) hielden elk jaar 3 sportdagen, georganiseerd in de verschillende dorpen rondom Nijmegen. In de zestiger jaren werd twee keer zo’n sportdag georganiseerd op de weilanden van de Hazelarenbosch. De leden van de sportclub waren vooral de laatste week erg druk bezig met de voorbereidingen, zoals het opbouwen van tribunes, hekwerken, kassa’s enz. Een van de jongelui “leende” even ongevraagd een platte schop van Piet Jansen, die ook op het erf van de Hazelarenbosch woonde. Jansen was hierover zo kwaad, dat ie met een grote lap, gedrenkt in benzine een silo vol hout en oud papier in de fik zette. Het gevolg was een enorme steekvlam, die vanaf het terras van het Zwaantje duidelijk zichtbaar was. De KPJ-ers, die daar van een biertje zaten te genieten renden weer terug naar de Hazelarenbosch om te kijken wat er aan de hand was. Als vergelding raceten zij met Piet Jansen zijn eigen brommer rondom zijn huis, waardoor hij wakker werd en zijn tuinstel werd op het balkon geplaatst.
Scheistenen
Scheistenen zijn scheidingsstenen tussen percelen land om het mijn en dijn uit elkaar te houden. U kunt zich voorstellen, dat hierdoor menig conflict ontstaan is. Tussen de Hazelarenbosch en de Agneskapel lagen 5 percelen, resp. toebehorend aan Jozef Jansen, Cor Schraven, Elmans, Wim Theunissen en Hent Broekman. Jozef Jansen kocht het perceel van Elmans en dus moest er maar eens opnieuw gemeten worden wat aan wie toebehoorde, vele scheistenen waren inmiddels onzichtbaar geworden. De beschuldigingen over en weer waren niet van de lucht, in de zin van die of die zal zich wel een stuk land hebben toegeëigend door te ver geploegd te hebben. Er ontstonden heftige discussies, zeg maar ruzies en één persoon kwam steeds naar voren als de grote boosdoener. De scheistenen werden bloot gelegd en zie daar niet de zwaar beschuldigde maar totaal een andere boer was zijn boekje te buiten gegaan. De gemoederen kalmeerden langzamerhand en men ging weer over tot de orde van de dag.
De Hazelarenbosch was het oudste gebouw van Neerbosch, het heeft vele bewoners gekend, de laatste was Jozef Jansen met zijn familie tot 1972. Jozef stond bekend om zijn kwalitatief hoogwaardige varkensstapel. Vanaf 1972 werd de varkensfokkerij in Balgoij voortgezet.
Tekst: Kees Broekman
Geïnterviewden: Ali en Herman Jansen